top of page

Whiskyverslag nummer twee: Driemaal even anders

Graag vragen wij ten eerste uw aandacht voor een fantastische turfrijk Engelse single malt van de English Whisky company, Chapter 15 geheten.

In Engeland is net als in Ierland een whiskyrevolte gaande. Lange tijd viel er op de Britse eilanden niet veel te beleven naast de whisky's van een aantal met name bekende Ierse molochs maar het laatste decennium steken steeds meer kleine en onafhankelijke distilleerderijen de kop op. Het whiskylandschap aldaar staat inmiddels in volle bloei en wij zien de toekomst van Engelse en Ierse whisky's dan ook met vertrouwen tegemoet.

Terug naar het heden en naar Chapter 15! Inmiddels is de editie die wij hebben moeilijk te verkrijgen dus wees er snel bij wanneer u haar wilt smaken. Deze op bourbon vaten gerijpte whisky is slechts vijf jaar oud maar heeft een grote en brutale mond vol smaak. Ze is met name voor de liefhebbers van rook en turf een interessante beleving want door de korte lagering is het rokerige karakter weinig subtiel en goed fris. Lekker veel citrus en een licht houtvuur in de neus, een behoorlijke dosis citrus en iets pittigs op de tong toe met geroosterde marshmallows toe en een hele fijne vettige, bijna olieachtige afdronk.

Het volgende onderwerp is de Penderyn Portwood uit Wales. Bij Penderyn zijn het dames die aan het roer van de distilleerderij zelf staan. Zowel het distilleren als het 'blenden' gebeurt door Laura Davies respectievelijk Aista Jukneviciute beide bijgestaan door Bethel Morgans die nog in opleiding is. Het whiskywereldje mag dan van oudsher een mannenbolwerk zijn maar het is wetenschappelijk aangetoond dat vrouwen een betere neus hebben en dus is de afwezigheid van meer vrouwen in de branche op zijn minst opmerkelijk te noemen. Zeker wanneer men naar de beste kwaliteit in aroma en dus ook smaak streeft. Wij zijn voor meer vrouwen in whisky gewoon omdat ze doorgaans beter ruiken.

Deze single malt wordt eerst op bourbon vaten gelagerd en krijgt daarna nog een tweede lagering op portvaten en dat laatste is goed te merken. Deze robijnrode whisky heeft de neus vol rode bessen, snoep, chocolade en iets van pruimen. Ze smaakt droog en zoet waarbij chocolade duidelijk overheersend is. De hele lange afdronk is ook weer vol chocolade en heeft een mooie laag vanille in zich. Een van onze vaste gasten noemde dit een 'herfstige' whisky. ( Dank aan Jelte K. voor je proefnotities )




HebbUnogeffies? Zo ja dan uw aandacht voor een mooie Canadese roggewhisky gemaakt van de laatste stooksels van de La Salle distilleerderij op het eiland van Montreal. Uitzonderlijk zacht, licht en fruitig in de neus, met een fris vleugje hout toe. De smaak volgt de geur mooi op op met veel fruit, geroosterd brood en noga en een prachtige heldere en typische roggepittige afdronk. Oh Canada! Ook deze toch al zeldzame whisky is bijna op dus maakt haast en sla uw slag nu het nog kan.

Het laatste van La Salle

bottom of page